Σκεψεις για τον Γκαντι

"Happiness is when what you think, what you say, and what you do are in harmony"

"Hate the sin, love the sinner"

"You must not lose faith in humanity. Humanity is an ocean; if a few drops of the ocean are dirty, the ocean does not become dirty"


"I cannot teach you violence, as I do not myself believe in it. I can only teach you not to bow your heads before any one even at the cost of your life"

"You must be the change you want to see in the world" Mahatma Gandhi

Έχοντας διαβάσει το τελευταίο διάστημα δύο βιβλία σχτικά με τη ζωή και το έργο του Γκάντι (βιογραφία Γκάντι-εκδόδεις Κλεψύδρα, Φάκελοι Μοντατόρι: Γκάντι), έρχομαι ολοένα και πιο κοντά στην σκέψη ότι ένας τέτοιος μεγάλος ηγέτης θα ήταν η απάντηση στα σκοτεινά χρόνια που διανύει η χώρα μας. Πως να εκκολαφθεί όμως ετούτη την εποχή μια τέτοια μεγάλη προσωπικότητα όταν τα πάντα γύρω μας έχουν μοναδική αρχή και σκοπό το κέρδος, την εξουσία και το μίσος;

Η αγάπη για τον ίδιο τον άνθρωπο ήταν η κινητήριος δύναμη αυτού του ανθρώπου και όλες οι ιδέες και πράξεις του βασίζονταν πάνω σε αυτήν. Μια αγάπη για τον συνάνθρωπο που τον έκανε να απαρνηθεί την περιουσία του, την προσωπική του ζωή, την ελευθερία του ακόμη και την ίδια του τη ζωή αφού δεν ήταν λίγες οι φορές που είχε διακινδυνεύσει επί τω έργο.

Διεκδίκησε τα αυτονόητα για την φυλή του δίνοντας μαγαλύτερη βαρύτητα στην ισότητα και την αξιοπρέπεια, που οι κατακτητές την είχα καταπατήσει και σχεδόν αφανίσει.

Ο Γκάντι-ένας βαθιά θρησκευόμενος άνθρωπος-βάσιζε όλες του τις θεωρίες στην Ινδουιστική θρησκεία αλλά προσωπικά θεωρώ πως καμία θρησκεία δεν είναι ικανή να ακουμπήσει το μεγαλείο αυτής της μεγάλης ψυχής (Μαχάτμα).

Ένας πολιτικός ηγέτης που μίλησε στην καρδιά του λαού, μένοντας πάντα ταπεινός και προσυτός, όπως διδάσκει η δική μας θρησκεία για τον Χριστό.

Ένας πολιτικός ηγέτης που κατάφερε να προκαλεί φόβο στους αντιπάλους του αλλά συνάμα και παραδοχή για τις μαγάλες του ικανότητες.

Το γεγονός ότι στην βιογραφία του διαβάζεις για τα ανθρώπινα πάθη του, τα ελλατώματτα και τα σφάλματα του δίνει ακόμη μεγαλύτερη σημασία στην πνευματικότητα του αφού δεν πρόκειται για θεάνθρωπο αλλά για έναν Άνθρωπο με μεγάλη καρδιά και ψυχή.

Η εσωτερικότητα και πίστη στα δικά του ιδανικά ήταν αυτά που τον κράτησαν μέγα μαχητή και καθοδηγητή όλου του Ινδικού έθνους καθώς και η εγκάρδια ευσπλαχνία του ακόμα και για τους εχθρούς του, τον ξεχώριζε απο την μικρότητα και τον εγωισμό των "αδύναμων".

Η λαχτάρα του για ενότητα ήταν αυτή που όπλισε το χέρι του φονιά του, αποδεικνύωντας περίτρανα πως ένας θρησκευτικός ηγέτης-όπως τον αποκαλούσαν- έβαζε τους ίδιους τους ανθρώπους πάνω απο την θρησκεία. Και ήταν τόσο μεγάλη η ψυχή του Γκάντι, που σκέφτομαι πως θα πρόλαβε να συγχωρέσει αυτόν που του πήρε τη ζωή πριν αφήσει την τελευταία του πνοή. Γιατί το πραγματικό πρόβλημα για εκείνον δεν ήταν οι άνθρωποι που υπηρετούσαν τις όποιες λανθασμένες ιδέες αλλά οι ίδιες οι ιδέες.

Είναι μεγάλη παρηγοριά να ξέρεις πως μπορεί πραγματικά ένας άνθρωπος να είναι ικανός να πράξει μεγάλο καλό αλλά είναι επίσης και μεγάλη απογοήτευση να ξέρεις πως μια μοναδική αχτίδα φωτός δεν μπορεί να διαλύσει το σκοτάδι όσο φωτεινή και αν είναι.

Και ο κόσμος είναι ακόμα ίδιος...

Word Chimes

 

Top Blogs

Facebook Page

Pinterest

Followers

Follow this blog with bloglovin

Follow Word Chimes