Καμιά φορά μέσα σε τόσο φως μπορεί να μη δεις καθαρά το σκοτάδι που κρύβουν μέσα τους οι άνθρωποι γύρω σου.
Και πρέπει να κοιτάξεις καλά μέσα στα μάτια τους για να δεις τη φλόγα της ζωής που αργοσβήνει.
Και πρέπει να κοιτάξεις καλά μέσα στο στόμα τους και στις άκρες των χειλιών τους που μαύρισαν από ότι κατάφερε να τους μπουκώσει και να τους στάξει σιγά σιγά δηλητήριο.
Και πρέπει να κοιτάξεις καλά μέσα σε κάθε πόρο του κορμιού τους που αναδύει αυτή την απαίσια μυρωδιά από ότι σάπιο κυκλοφόρησε και που εκείνοι κατά λάθος πήραν για δικό τους.
Καμιά φορά η ζωή κρύβεται μέσα σε ανθρώπους που λύγισαν...
Ραντεβού τέλη Μαίου.
Word Chimes
